Είχα την εντύπωση οτι δεν θα ξαναγράψω στο blog αλλά ένα κορίτσι μου θύμησε τι είναι να αντιμετωπίζεις τον κύριο Κ.
Posted by agnostos στο 2 Ιουνίου, 2007
Είχα την εντύπωση οτι δεν θα ξαναγράψω στο blog αλλά ένα κορίτσι μου θύμησε τι είναι να αντιμετωπίζεις τον κύριο Κ.
Posted in Uncategorized | 6 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 6 Νοεμβρίου, 2006
Έφτασε και η 42η ημέρα. Τελικά δεν μπορούσα να διαλέξω καλύτερο υπότιτλο απο «6 εβδομάδες που θα μου αλλάξουν τη ζωή». Μέσα σε αυτες τις 6 εβδομάδες άλλαξα προτεραιότητες, είδα πόσο με αγαπάνε δικοί μου άνθρωποι, ανακάλυψα το blogging, ανακάλυψα πόσο πολύ αγαπώ την κοπέλα μου. Απο εδω και περα θα προσπαθήσω να αφήσω πίσω καθετι που έχει σχέση με τον Κ. Το μόνο που θα κρατήσω είναι η βοήθεια που μου δώσατε χωρίς αντάλλαγμα απο εμένα. Μακάρι να μπορούσα να σφίξω καθενα απο εσας στην αγκαλιά μου. Ξέρετε πότε κατάλαβα οτι ξημέρωσε η 43η ημέρα για μένα; Όταν τσακώθηκα για ένα αστείο λόγο με την κοπέλα μου. Τότε κατάλαβα οτι δεν με βλέπουν πια σαν ασθενή. Αυτός ήταν ο λόγος που και σταμάτησα και να postαρω στο 42 διότι ήθελα να κάνω το βήμα. Ξεκίνησα ένα καινούργιο blog. Είμαι κάπου εκεί έξω. Λοιπόν αύριο ξημερώνει η 43η ημέρα…
Posted in Uncategorized | 29 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 20 Οκτωβρίου, 2006
Επιτέλους τελείωσε.Ήταν λίγο πιο δύσκολα απο την προηγούμενη φορά αλλά όλα είναι υπο έλεγχο. Τώρα ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παίρνω κάτι φάρμακα για τόνωση για καμιά εβδομάδα. Το σημαντικό είναι όμως οτι θεραπεία τέλος. Κάθε μέρα που θα περνάει θα είναι και καλύτερα. Σε 3 εβδομάδες θα έχουν φύγει και όλες οι παρενέργειες.
Posted in Τέλος 2ης | 36 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 16 Οκτωβρίου, 2006
Πως πέρασαν 3 εβδομάδες ούτε που το κατάλαβα. Αύριο εισάγωμαι για το δεύτερο και τελευταίο μέρος της θεραπείας. Θα κρατήσει πάλι 3 ημέρες. Τώρα ξέρω τι είναι ακριβώς και ποιές είναι οι δυσκολίες. Το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή. Απο εβδομάδα θα είμαι και πάλι μια χαρά και μετά μην το είδατε…
Posted in Πριν απο τη θεραπεία | 13 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 13 Οκτωβρίου, 2006
Το πρόβλημα με το Κ και όλες τις σοβαρές ασθένειες είναι οτι ταυτίζεσαι στα μάτια των άλλων με την αρρώστεια. Δεν είσαι πια ο Α ή ο Β είσαι ο Κ η αρρώστεια. Όταν ένας γνωσός σου πάει να σε γνωρίσει σε κάποιον τρίτο τότε το πρώτο πράγμα που θα πεί ξέρεις αυτός είχε Κ. Δεν τους αδικώ το ίδιο θα έκανα και εγώ. Για αυτό κρατώ την ανωνυμία μου. Θα ήθελα τοσο πολύ να γνωρίσω απο κοντά όλους εσας που με βοηθάτε καθε μέρα αλλά δεν θέλω να με βλέπετε σαν το Κ το παιδί που είχε το ηλίθιο blog. Oπότε ίσως τυχαία κάποια μέρα στο δρόμο…
Posted in Τέλος 1ης | 16 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 11 Οκτωβρίου, 2006
Σήμερα άρχισαν να πέφτουν τα πρώτα μαλλιά. Λευτεριά στους καραφλούς.
Posted in Πριν απο τη θεραπεία | 16 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 9 Οκτωβρίου, 2006
Λοιπον σήμερα αποφάσισα οτι η φετινή χρονιά θα είναι gap year που λέμε και εμείς οι Αγγλομαθείς. Στην Ελλάδα έχουμε τη τάση να τρελαινόμαστε άμα περάσει μια μέρα και δεν κάνουμε τιποτα. Πρέπει είτε να διαβαζουμε είτε να υπηρετουμε την πατρίδα είτε να εργαζόμαστε. Εγω με βλέπω να κάνω ταξίδια. Τελικά θα το ονομάσω το blog του τεμπέλη 🙂 .
Posted in Τέλος 1ης | 13 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 7 Οκτωβρίου, 2006
Είναι πια προφανές οτι η ψυχολογία μου έχει αλλάξει και ο φόβος έχει περάσει. Αυτό οφείλετε σε ένα μεγάλο βαθμο φυσικά και στις μηδαμινές παρενέργειες (εκτός οτι αναμένω μέσα στην εβδομάδα να γίνω γλόμπος). Το γεγονός όμως οτι δεν θα υποβλιθώ σε μακροχρόνια θεραπεία οφείλεται καθαρά στο γεγονός οτι ήμουν τυχερός και βρήκα τον κ. Κ σε πάρα πολύ αρχικό στάδιο. Κάθομαι και ξανασκέφτομαι την άμεση αντίδραση μου και εκπλήσσομαι. Βασικά δεν με αναγνωρίζω. Πως έκανα τόσες ιατρικές εξετάσεις μέχρι να βρώ τι έχω. Οποιαδήποτε αρρώστεια και άμα έχουμε μπορεί να την καταπολεμήσουμε άμα γίνει έγκαιρη διάγνωση.
Posted in Τέλος 1ης | 8 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 6 Οκτωβρίου, 2006
Κοιτούσα χθές ένα φυλλάδιο της Αντικαρκινικής Εταιρείας σχετικά με τα πράγματα που θα πρέπει να προσέχει κάποιος. Έλεγε τα κλασικά περι άθλησης, διατροφής, ακτινοβολίας κτλ. Σωστά όλα αυτά αλλά δεν έβαζε το πιο σημαντικό: σωστές προτεραιότητες. Στο προηγούμενο post τόνισα οτι το ψυχολογικό είναι πολυ σημαντικό για να περάσει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστα η θεραπεία. Το ίδιο ισχύει και για να μην φτάσουμε σε αυτήν. Μην κάνετε το ίδιο λάθος με εμένα και βάλετε λάθος προτεραιότητες. Μόνο τώρα καταλαβαίνω οτι η καριέρα δεν είναι τα πάντα. Ήθελα απο μικρός βλέπετε να καταφέρω όσα περισσότερα μπορούσα. Καθόμουν και αγχωνόμουνα για το παραμικρό. Πρέπει να κάνω το ένα πρέπει να κάνω το άλλο και βλακείες. Τελικά το μόνο που έπρεπε ήταν να χαίρομαι τη ζωή μου και δεν το έκανα. Τους γελάσανε όμως. Αλλάξανε οι προτεραιότητες μου.
Posted in Τέλος 1ης | 8 Σχόλια »
Posted by agnostos στο 5 Οκτωβρίου, 2006
Σήμερα είμαι jet. Τέλεια. Πως να το πω… Σε προηγούμενο post έκανα ένα μικρο παράπονο οτι ο γιατρός μου είναι λιγο ολιγομίλητος και δεν ήξερα τι θα γίνει κατα τη διάρκεια της θεραπείας. Τελικά καταλαβαίνω οτι ο καημένος δεν μου έκρυβε τίποτα. Απλά η θεραπεία μου είναι αρκετά soft και η μικρή της διάρκεια δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλη εξασθένηση του οργανισμού. Άμα κάποιος έκει στην blogοσφαιρα είναι σε παρόμοια κατάσταση ή έχει άτομα που κάνουν και αυτά θεραπεία ελπίζω να έχει καταλάβει οτι το ψυχολογικό είναι το Α και το Ω. Μπορεί να υπάρχουν μερικές δυσάρεστες παρενέργειες αλλά η βασικότερη είναι η ψυχολογική. Αμα καταφέρεις να το ανατρέψεις τότε και η θεραπεία θα είναι λιγότερη δυσάρεστη και οι δίπλα σου θα έχουν μεγαλύτερο κουράγιο να σου συμπαρασταθούν.
Posted in Τέλος 1ης | 14 Σχόλια »